De startsituatie van elk werk is een leeg vlak met daarop een punt of lijn. Vanuit dat startpunt ontstaat op haast autonome wijze uit kleuren, lijnvorming en vlakvulling een compositie. Met deze compositie wordt geen weergave of interpretatie van de zichtbare werkelijkheid nagestreefd. In die zin is dit werk zonder meer abstract te noemen. Hooguit kan achteraf associatief een relatie worden gelegd met figuratieve elementen, of met door het werk opgeroepen emoties. Om die redenen zou men -met de kunstenaar zelf- kunnen spreken van "onberedeneerd expressionisme".
Pieter Vermeulen werkt in een atelier, gelegen in een typisch Veluws landschap, tussen Bennekom en Renkum. Het ziet uit op bossen en akkers, soms op grazende reeen. Voor zijn werk is deze intensieve dagelijkse confrontatie met de natuur niet relevant. De natuur vormt geen inspiratiebron; het zou ook kunnen ontstaan op een zolderatelier, of in een fabriekshal. Wat wel relevant is, is de lichtval in het atelier, die de atmosfeer, de kleurkeuze en kleurmenging beinvloedt, soms zelfs stuurt.
Bekijk ook: Krin Rinsema, Pols Potten en Rene van der Hoofd.
